Dwie strofy, opisujące esencję życia i miłości.
Kochać i tracić
Kochać i tracić, pragnąć i żałować, 
padać boleśnie i znów się podnosić,
krzyczeć tęsknocie: precz! i błagać: prowadź!
Oto jest życie: nic, a jakże dosyć... 
Zbiegać za jednym klejnotem pustynie, 
iść w toń za perłą o cudu urodzie, 
ażeby po nas zostały jedynie 
ślady na piasku i kręgi na wodzie.
Autor: Leopold Staff
wtorek, 4 sierpnia 2009
Kochać i...
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)

Brak komentarzy:
Prześlij komentarz