Dwie strofy, opisujące esencję życia i miłości.
Kochać i tracić
Kochać i tracić, pragnąć i żałować,
padać boleśnie i znów się podnosić,
krzyczeć tęsknocie: precz! i błagać: prowadź!
Oto jest życie: nic, a jakże dosyć...
Zbiegać za jednym klejnotem pustynie,
iść w toń za perłą o cudu urodzie,
ażeby po nas zostały jedynie
ślady na piasku i kręgi na wodzie.
Autor: Leopold Staff
wtorek, 4 sierpnia 2009
Kochać i...
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz